सममितीय frets |

सममितीय frets - frets, ज्याचे स्केल अष्टकच्या समान विभाजनावर आधारित आहेत. इतर frets प्रमाणे, S. l. एका विशिष्ट केंद्राच्या आधारे बांधले जातात. घटक (सीई म्हणून संक्षिप्त). तथापि, विपरीत, उदाहरणार्थ, प्रमुख किंवा किरकोळ, S. l. ते मुख्य किंवा किरकोळ ट्रायडच्या आधारावर तयार होत नाहीत, परंतु 12 सेमीटोन्सच्या 2, 3, 4 किंवा 6 समान भागांमध्ये विभागल्याच्या परिणामी व्यंजनांच्या (किंवा मध्यवर्ती संबंधांच्या) आधारावर तयार होतात. म्हणून 4 शक्यता - 12: 6, 12: 4, 12: 3, 12: 2 आणि त्यानुसार, 4 मुख्य. S. l टाइप करा. त्यांना त्यांच्या सीईनुसार नाव दिले जाते (जसे मेजरचे नाव त्याच्या सीई - प्रमुख ट्रायडच्या नावावर ठेवले जाते): I – संपूर्ण-टोन (CE 12: 6 = संपूर्ण-टोन सिक्स-टोन); II – कमी, किंवा कमी-फ्रिक्वेंसी (CE 12: 4 = स्मार्ट सातवी जीवा); III – वाढलेले, किंवा मोठे टर्ट्स (CE 12: 3 = वाढलेले ट्रायड); IV - ट्रायटोन (किंवा दुहेरी मोड, बीएल याव्होर्स्कीची संज्ञा) (CE 12: 2 = ट्रायटोन). विशिष्ट अवलंबून. स्केल III आणि IV प्रकारच्या फ्रेटच्या संरचना अनेकांमध्ये विभागल्या आहेत. उपप्रकार सैद्धांतिकदृष्ट्या संभाव्य भागाकार 12:12 आणखी एक प्रकार देतो. (V) - मर्यादित, परंतु मालमत्ता विरहित. संरचनात्मक आणि म्हणून वेगळे उभे. मुख्य सारणी S. l.:

l चे सैद्धांतिक S. चे स्पष्टीकरण. सौंदर्याच्या अनुषंगाने प्राप्त करा. प्रमाणांच्या सिद्धांताची परंपरा, जी त्यांना इतर प्रकारच्या मॉडेल सिस्टमशी नैसर्गिक संबंधात ठेवते - मुख्य-लहान प्रणाली आणि मध्ययुगीन पद्धती. frets सर्वांसाठी समान स्पष्टीकरण असे आहे की प्रत्येक प्रकारचा मोड, त्याच्या CE वर अवलंबून, पुरातन काळापासून ज्ञात असलेल्या संख्यात्मक प्रगतींपैकी एकाशी संबंधित आहे - अंकगणित, हार्मोनिक आणि भूमितीय. त्यांच्याद्वारे तयार केलेली संख्यात्मक शृंखला, जी या प्रत्येक प्रणालीचा CE देते, संख्यांच्या गुणांकांच्या संदर्भात दिलेली आहे. चढउतार

अर्ज उदाहरणे S. l. म्युझिक लिटर-री मध्ये (संगीताच्या उदाहरणात संख्या S. l. ची संख्या दर्शवितात):

1. एमआय ग्लिंका. "रुस्लान आणि ल्युडमिला", चेर्नोमोरचे स्केल. 2. एनए रिम्स्की-कोर्साकोव्ह. "सडको", दुसरी पेंटिंग. 2. एनए रिम्स्की-कोर्साकोव्ह. "गोल्डन कॉकरेल", कोंबडा कावळा (संख्या 3, बार 76-5). 10. एनए रिम्स्की-कोर्साकोव्ह. "स्नो मेडेन", लेशीची थीम (संख्या 4-56). 58. एएन चेरेपनिन. पियानोचा अभ्यास करा. op 5 क्रमांक 56. 4. आयपी स्ट्रॅविन्स्की. "फायरबर्ड" (संख्या 6-22). 29. IF Stravinsky. "पार्स्ली", पेट्रुष्काची थीम (कला मध्ये पहा. पॉलीकॉर्ड). 7. एसव्ही प्रोटोपोपोव्ह. पियानोसह आवाजासाठी "कावळा आणि कर्करोग". 8. ओ. मेसिअन. “9 दृश्ये…”, क्रमांक 20 (लेख पॉलीमोडॅलिटी पहा). 5. एके लयाडोई. "अपोकॅलिप्सपासून" (क्रमांक 10). 7. ओ. मेसिअन. एल'असेन्शन फॉर ऑर्गन, चौथी चळवळ. 11. ए. वेबर्न. fp साठी भिन्नता. op 4, 12 था भाग (कला मध्ये पहा. डोडेकॅफोनी).

ट्रायटोन मोड, वाढलेला मोड, कमी केलेला मोड, संपूर्ण-टोन मोड हे लेख देखील पहा.

एस. एल. - पेंटाटोनिक, डायटोनिक, डीकॉम्पसह मोडॅलिटी (मोडॅलिटी) प्रकारांपैकी एक. गुंतागुंतीचे प्रकार. एस. एल. प्रमुख आणि किरकोळ (sl चे प्रीफॉर्म्स ट्रान्सपोजिंग सीक्वेन्स, टोनॅलिटीचे समान-टर्ट चक्र, आकृती आणि समान-अंतराल व्यंजनांची अनहार्मोनिसिटी आहेत) पासून शाखाबंद. S. l चे पहिले नमुने. यादृच्छिक स्वरूपाचे आहेत (सर्वात जुने, 1722 पूर्वी, जे.एस. बाखच्या 3र्‍या इंग्रजी संचाच्या सरबंदेमध्ये, बार 17-19: des2 (ces2)-bl-as1-g1-f1-e1-d1-cis1. C चा वापर एल. एक विशेष अभिव्यक्ती साधन म्हणून 19व्या शतकात सुरू झाले (शुबर्ट, 1828 द्वारे मास एस-दुरच्या बास सॅन्क्टसमध्ये वाढलेला मोड आणि संपूर्ण-टोन स्केल; ऑपेरा गॉडमधील बासमध्ये वाढलेला मोड आणि संपूर्ण-टोन स्केल आणि ऑबर द्वारे बायडेरे, 1830 , 1835 मध्ये सेंट पीटर्सबर्ग मध्ये La Bayadère in Love या शीर्षकाखाली पोस्ट; तसेच चोपिन द्वारे). संगीताची भाषा, आणि या भाषेसाठी काय परकीय आहे याच्या आवडीशी संबंधित.) AN Verstovsky, MI Glinka, AS डार्गोमिझस्की, एनए रिम्स्की-कोर्साकोव्ह, पीआय त्चैकोव्स्की, एके ल्याडोव्ह, VI रेबिकोव्ह, एएन स्क्र्याबिन, आयएफ स्ट्रॅविन्स्की, एएन चेरेपिन, आणि एसएस प्रोकोफीव्ह, एन. या. Myaskovsky, DD Shostakovich, SV Protopopov, MIVErikovsky, SE Feinberg, AN Alexandrov आणि इतर. संगीतकार ते एस. एल. F. Liszt, R. Wagner, K. Debussy, B. Bartok यांनी संबोधित केले; विशेषतः व्यापकपणे आणि तपशीलवार S. l. ओ. मेसिअन यांनी विकसित केले. संगीत S. च्या सिद्धांतात l. मूलतः विशेष एलियन मोड्स म्हणून वर्णन केले होते (उदाहरणार्थ, G. Kapellen, 1908 मध्ये, "चिनी संपूर्ण-टोन संगीत" लेखकाने "अत्यंत विदेशीवाद" म्हणून तयार केलेल्या नमुन्यांवर प्रदर्शित केले होते). रशियन सैद्धांतिक संगीतशास्त्रात प्रथम वर्णन एस. एल. ("वर्तुळाकार" मॉड्युलेटिंग अनुक्रम नावाखाली, प्रमुख आणि किरकोळ तृतीयांशांचे "वर्तुळे") रिम्स्की-कोर्साकोव्ह (1884-85) चे आहेत; l चे पहिले सैद्धांतिक S. चे स्पष्टीकरण. सुरुवातीला बीएल याव्होर्स्की यांनी प्रस्तावित केले होते. 20 वे शतक परदेशातून. सिद्धांतवादी एस. एल.चा सिद्धांत. मेसिअन (“मोड्स ऑफ लिमिटेड ट्रान्सपोझिशन”, 1944) आणि ई. लेंडवाई (“सिस्टम ऑफ एक्सेस”, बार्टोकच्या संगीताच्या उदाहरणावर, 1957) यांनी प्रामुख्याने विकसित केले.

संदर्भ: रिम्स्की-कोर्साकोव्ह एनए, प्रॅक्टिकल टेक्स्टबुक ऑफ हार्मोनी, सेंट पीटर्सबर्ग, 1886, समान, पोलन. कॉल soch., vol. IV, M., 1960; यावोर्स्की बीएल, संगीताच्या भाषणाची रचना, भाग 1-3, (एम., 1908); कास्टल्स्की एडी, लोक-रशियन संगीत प्रणालीची वैशिष्ट्ये, एम. – पृष्ठ., 1923, 1961; ए.एम., ए. चेरेपनिन (नोटोग्राफी), "समकालीन संगीत", 1925, क्र. 11; प्रोटोपोपोव्ह एसव्ही, संगीताच्या भाषणाच्या संरचनेचे घटक, भाग 1-2, एम., 1930; Tyutmanov IA, HA Rimsky-Korsakov च्या मोडल-हार्मोनिक शैलीची काही वैशिष्ट्ये, पुस्तकात: सेराटोव्ह राज्याच्या वैज्ञानिक आणि पद्धतशीर नोट्स. conservatory, vol. 1-4, सेराटोव्ह, 1957-61; बुड्रिन बी., 90 च्या दशकाच्या पूर्वार्धात ओपेरामधील रिम्स्की-कोर्साकोव्हच्या हार्मोनिक भाषेचे काही प्रश्न, मॉस्को कंझर्व्हेटरीच्या संगीत सिद्धांत विभागाची कार्यवाही, खंड. 1, 1960; स्पोसोबिन IV, सुसंवाद अभ्यासक्रमावर व्याख्याने, एम., 1969; खोलोपोव्ह यू. एन., याव्होर्स्की आणि मेसिअनच्या सैद्धांतिक प्रणालींमध्ये सममितीय मोड, पुस्तकात: संगीत आणि आधुनिकता, खंड. 7, एम., 1971; माझेल एलए, शास्त्रीय सुसंवादाच्या समस्या, एम., 1972; Tsukkerman VA, समरसतेचे काही प्रश्न, त्यांच्या पुस्तकात: संगीत-सैद्धांतिक निबंध आणि एट्यूड्स, खंड. 2, एम., 1975; Capellen G., Ein neuer exotischer Musikstil, Stuttg., 11; त्याचे, फोर्टस्क्रिटलीचे हार्मोनी- अंड मेलोडिएलेहरे, एलपीझेड., 1906; Busoni F., Entwurf einer neuen Дsthetik der Tonkunst, Triest, 1908 (रशियन अनुवाद: Busoni F., स्केच ऑफ अ न्यू एस्थेटिक्स ऑफ म्युझिकल आर्ट, सेंट पीटर्सबर्ग, 1907); Schönberg A., Harmonielehre.W., 1912; Setacio1911i G., Note ed appunti al Trattato d'armonia di C. de Sanctis…, Mil. – NY, (1); Weig1923 B., Harmonielehre, Bd 1-1, Mainz, 2; Hbba A., Neue Harmonielehre…, Lpz., 1925; मेसियान ओ., टेक्निक डी मोन लॅंगेज म्युझिकल, व्ही. 1927-1, पी., (2); Lendvai E., Einführung in die Formenund Harmoniewelt Bartoks, in: Byla Bartuk. Weg und Werk, Bdpst, 1944; रीच डब्ल्यू., अलेक्झांडर त्शेरेपनिन, बॉन, (1957).

यु. एच. खोलोपोव्ह